نقش ترکیب سنی خانوار در شیوع ناامنی غذایی: یک مطالعه مقطعی در شمال غرب کشور

مقدمه: غذا از جمله نیازهای اساسی بشر است، که تأمین آن در مقوله امنیت غذایی نهفته است. بدون شک درآمد خانوار از مهمترین عوامل در امنیت غذایی خانوار است. ترکیب سنی خانوار نیز ممکن است با تأثیر بر وضعیت اقتصادی خانواده در امنیت غذایی خانوار مؤثر باشد. لذا هدف از این مطالعه تعیین نقش ترکیب سنی خانوار در امنیت غذایی خانوار می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به روش مقطعی- تحلیلی در دهستان قره سوی شهرستان خوی انجام شد. از 3700 خانوار منطقه، 2500 خانوار وارد مطالعه شدند. برای سنجش امنیت غذایی خانوار، از پرسش نامه 6 گویه ای usda استفاده شد و داده ها ی مربوط به گروه های سنی و درآمد خانوار با استفاده از پرسش نامه اطلاعات عمومی جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل از آزمون های کای- دو و رگرسیون لجستیک استفاده شد. نتایج: از 2439 خانوار شرکت کننده در مطالعه، 991 (6/40%) خانوار امن و 1448 (4/59%) خانوار ناامن بودند. بین ترکیب سنی خانوار و وضعیت امنیت غذایی خانوار، رابطه آماری معنادار وجود داشت. همچنین با افزایش بعد خانوار، شانس ناامنی غذایی خانوار کاهش می یابد. مقایسه میانگین درآمد سرانه برحسب ترکیب سنی خانوار متفاوت گزارش شده است. شانس ناامنی غذایی در خانوارهای دارای خردسال، بیشتر می باشد (05/0 p< ). ولی افزایش تعداد خردسال و تعداد سالمند، تأثیری بر ناامنی غذایی خانوار ندارد. نتیجه گیری: شیوع ناامنی غذایی خانوار در منطقه تحت مطالعه بالا می باشد. اقامت سنتی خانوارهای تازه تشکیل شده در کنار پدر و مادر در مناطق روستایی و آموزش تغذیه صحیح به ویژه برای خانوارهای دارای خردسال، برای کاهش ناامنی غذایی خانوار پیشنهاد می شود.